"ความดี ไม่มีขาย อยากได้ ต้องทำเอา"
ประโยคนี้ใช้ได้ดี และใช้ได้จริง ๆ นะคะ
คนไทยในปัจจุบัน มุ่งเน้นแต่การมองหาเงินตรา
ซึ่งเป็นเพียงส่วนประกอบในการดำรงชีวิตเท่านั้น
แต่จริง ๆ แล้วเราทุกคนเกิดมาเพื่ออะไร
เพื่อที่จะหาเงิน, เพื่อที่จะทำงาน, เพื่อที่จะเก็บเงิน,
และที่เราดิ้นรนหาเงินมาด้วยความอยากลำบาก
เราเอาเงินเหล่านั้นมาทำอะไร
เราก็เอาเงินเหล่านั้นมาซื้อหา มาบำบัดความต้องการของเรา
มาบำบัดความอยากของเรา ซึ่งบางครั้งต้องบอกกันไว้ก่อนเลยนะคะ
ว่า "ความอยากของมนุษย์ ไม่เคยมีคำว่าพอ"
เมื่อเราเติมในจุดนี้เต็ม มันก็จะมีจุดใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกแล้ว
ไม่เหมือนน้ำในแก้วนะคะ ที่ยังมีวันเต็ม
เราดิ้นรน เรามองหาแต่สิ่งประกอบภายนอก
ตรีอยากจะรู้เหลือเกินว่า "เราทุกคนมีเวลาอยู่กับตัวเอง วันละกี่นาที"
ที่ไม่ต้องมีมือถือ, ปาล์ม, ไอแพด, โน๊ตบุ๊ค เข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิต
เราทุกคนรู้หรือไม่ว่า ในขณะที่เรากำลังดิ้นรนสนองความอยากอยู่นั่นเอง
มันยิ่งทำให้กิเลสของเราพอกพูดขึ้นทุกวัน ๆ
ทำไมเราไม่หัด ละ วาง หรือปล่อยมันออกไปบ้าง
ด้วยการทำบุญ บริจาคทาน เริ่มทำทีละเล็กทีละน้อย
ค่อย ๆ ทำเพื่อให้มันเป็นนิสัย และทำจนกลายเป็นความเคยชิน
นี่เป็นเพียงพื้นฐานแห่งการทำความดี ซึ่งในปัจจุบัน
คนไทยน้อยคนนักที่จะตื่นมาแล้วใส่บาตรพระ หรือไปวัด
"เงินซื้อความสุขไม่ได้ทุกอย่างนะคะ"
ทำไมเราไม่รีบสะสมความดีก่อนที่มันจะสายเกินไป
ในเมื่อวันนี้เรายังมีแรง ยังมีพลังเหลือเฟือที่จะสร้างสิ่งดี ๆ ให้กับสังคม
บางครั้ง ความสุข อาจจะไม่ใช่การซื้อของมาปรนเปรอความต้องการของตัวเองหรอกนะคะ
ความสุขอาจจะเกิดขึ้นจากการให้โอกาสผู้อื่นที่ด้อยกว่าเรา "ก็ได้นะคะ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น