วันนี้คุณได้ตอบแทนบุญคุณของบุพการีแล้วหรือยังยังจำได้ไม๊ว่า
"ใครที่สามารถเสียสละได้ทุกอย่างเพื่อคุณ"
"ใครที่เสียใจมากมายเวลาที่คุณร้องไห้"
"ใครที่ยอมอดเพื่อให้คุณอิ่ม"
"ใครที่ยอมอดหลับอดนอน เพื่อรอให้คุณกลับบ้าน"
"ใครที่ยอมเดือดร้อนขอแค่ให้คุณได้อยู่สบาย"
บุคคลที่กล่าวข้างต้น เป็นคนที่อยู่ใกล้ตัวเราที่สุด
แต่เรากลับไม่เคยเห็นคุณค่าของเค้ามากที่สุด
ในวันเกิด เรากลับไปสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อน กับแฟน
แล้วปล่อยบุคคลเหล่านี้ให้อยู่เฝ้าบ้าน รอเวลาที่เราจะกลับ
คุณรู้บ้างไม๊ว่า ใครก็ตามที่ได้ดูแลบุพการี
คนเหล่านั้นจะไม่พบกับความล้มเหลว ความอดอยาก
หรือแม้แต่ความสิ้นหวัง
เพราะตามหลักพระพุทธศาสนาแล้ว
บุพการี คือ พระอระหันต์ของลูกทุก ๆ คน
เรามัวแต่ไปทำบุญที่วัด เอาข้าวปลาอาหารสังฆทาน
ขนกันเอาไปวัด แล้วถามหน่อยสิคะ
ก่อนจะเอาไปวัดอ่ะ เคยหันมาถามพ่อกับแม่ของเราบ้างไม๊
ว่าท่านอยากกินอะไรรึเปล่า หรืออยากทำอะไรบ้างไม๊
อยากออกไปไหนรึเปล่า
ทำไมตอนเด็ก ๆ เราอยากออกไปไหน
พ่อกับแม่ เต็มใจและยินดีจะพาเราไปให้ได้ทุกที่
แต่เรากลับไม่มีปัญญาพาพ่อกับแม่ไปเที่ยว ไปวัดได้บ้างเลย
หรือเอาแค่ง่าย ๆ แค่พาพ่อกับแม่ไปวัดอ่ะ
สมัยนี้ยังมีลูกคนไหนพาพ่อกับแม่ไปได้บ้างไม๊อ่ะ
เพื่อน แฟน พอหลุดไปก็เป็นคนอื่นนะคะ
แต่บุพการีผูกพันกันโดยสายเลือด
ไม่มีวันหลุดจากวันอยู่แล้ว และคุณได้ตอบแทนบุญคุณของบุพการีแล้วหรือยัง
หรือจะรอแค่วันแม่แล้วค่อยตอบแทน
ระวังวันที่คุณรอ วันนั้นอาจจะไม่มีวันมาถึงก็ได้นะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น