การสวดมนต์

หลังจากทีละทิ้งการสวดมนต์มาได้ประมาณ 2 เดือน
ก็มีอีกหนึ่งแรงบันดาลใจเกิดขึ้น ให้กลับไปนั่งในห้องพระ
ให้กลับไปนั่งสวดมนต์ 


การสวดมนต์ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริง ๆ
ถ้าสักแต่ว่าสวด ๆ ท่อง ๆ ไป ใคร ๆ ก็คงจะทำได้
แต่พยายามจะสวดให้มันมีสติ และสมาธินี่สิ
ทำไมมันถึงยากเย็นนักหนา


พอเริ่มต้นสวดบทแรก ๆ ไม่ค่อยมีให้เห็นหรอกนะ
มีสติดี มีปัญญาครบ มีจิตใจมุ่งมั่น
พอผ่านไปประมาณ 3-4 บทเท่านั้นแหล่ะ
งานเริ่มเข้าแล้วอ่ะ เดี๋ยวลืมนั่น เดี๋ยวต้องทำนี่


นี่ขนาดรู้ตัวนะเนี่ยว่าจะต้องมี "สติ" มี "สมาธิ" ยังหลุด
ยังทำให้รู้สึกว่า การสวดมนต์แต่ละครั้งเรายังทำได้ไม่ได้เลย
ก็พยายามอยู่นะ พอจิตมันหลุดไปคิดนั่น คิดนี่ก็รีบดึงกลับมา
พอมารู้ตัวอีกสวดเสร็จแล้วอ่ะ


ตรีเป็นคนที่สวดมนต์มาเป็นระยะเวลานานแล้วค่ะ
ถึงแม้จะไม่สม่ำเสมอขนาดที่เรียกได้ว่า
สวดกันทุกวัน สวดกันเป็นประจำ
แต่ก็ถือว่าระยะเวลาในการสวดมนต์ค่อนข้างเยอะ
เหมือนชั่วโมงบินค่อนข้างสูง


พอชั่วโมงบินสูงแล้วเป็นไงล่ะ
ชั่วโมงมารก็สูงตามด้วยเหมือนกันค่ะ
ไม่ยอมปล่อยให้เราไปเจอความสงบบ้างเลย


จริง ๆ แล้วการสวดมนต์มันทำให้จิตสงบนะคะ
ช่วยให้ลำดับความยุ่งยาก ความฟุ้งซ่านในสมองลดลง
แถมยังช่วยให้เราสามารถเรียงลำดับความสำคัญต่าง ๆ ได้อีกด้วย
(ต้องใส่วงเล็บไว้ก่อนนะคะว่า ควรเรียงลำดับความสำคัญหลังจากสวดเสร็จนะ)
ไม่ใช่สวดไปคิดไป อย่างนี้รังแต่จะทำให้ฟุ้งซ่าน มีปัญหาหนักกว่าเดิมอีกค่ะ


พยายามสวดไป หรือนั่งอ่านไปก็ได้นะคะ
แต่อ่านแล้วต้องรู้ด้วยนะคะ ว่าเราอ่านคำว่าอะไร
และอ่านถึงตรงไหน ถ้าจะให้ดีสำหรับผู้เริ่มต้น
ตรีแนะนำให้อ่านคำแปลด้วยจะดีมาก ๆ เลยค่ะ


"มีสติรู้อยู่กับตัว  มีปัญญารู้ทันความคิดนะคะ"