ความจริงของ "ชีวิต"

เคยคิดฝันไว้ตั้งแต่เด็กว่า
อยากร่ำรวย อยากมีชื่อเสียง
อยากมีฐานะการเงินที่ดี
อยากมีหน้าตาในสังคม
อยากให้มีแต่คนชื่นชม

ระยะเวลาผ่านมาแล้วกว่า 30 ปี
ทุกอย่างไม่เป็นไปตามความฝัน
กว่าจะได้รู้ความลับของชีวิต
ก็เล่นเอาซะ แทบจะไม่เป็นผู้เป็นคน
เพราะมรสุมของชีวิตที่หนักหนาสาหัส

ผ่านมาแล้ว 2 ปีหลังจากได้รับรู้ว่า
จริง ๆ แล้วทุกชีวิตที่เกิดมาบนโลกใบนี้
ล้วนเกิดมาเพื่อชดใช้เวรกรรม
ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ตัวเราเองได้เคยทำไว้แล้วทั้งสิ้น

ได้โปรดอย่าไปถามใครเลยนะคะ
ถ้าหากมีคนทำให้เราเจ็บปวด มีความทุกข์
ท้อแท้ ผิดหวัง อกหัก ทรยศ โศกเศร้า
หึงหวง สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เกิดขึ้น
จากบุคคลที่เราเรียกเค้าว่า "คนที่รักยิ่ง"
ซึ่งอาจจะรักมากกว่าบุพการีของตนเองด้วยซ้ำไป

แต่สำหรับดิฉันบุคคลเหล่านี้
ดิฉันเรียกเค้าว่า "เจ้ากรรมนายเวร"
เพราะถ้าเราไม่เคยทำกรรมกับใครไว้ก่อน
บอกได้เลยนะคะว่า ไม่มีใครสามารถมาสร้างความเจ็บช้ำให้กับเราได้หรอกค่ะ
ทำไมคนที่เดินถนนผ่านไปผ่านมา
ถึงไม่สามารถก่อทุกข์ให้กับเราได้เลยแม้เพียงเศษเสี้ยว
แต่กับคนบางคนทำให้เราเป็นทุกข์แทบล้มประดาตาย

อย่าต่อเวร อย่าต่อกรรม กันอีกต่อไปเลยนะคะ
อย่าไปอาฆาต อย่าไปเอาคืน อย่าไปสาปแช่ง กันอีกเลยค่ะ
คงไม่มีใครอยากเจ็บปวดแบบนั้นอีกแล้วใช่ไม๊คะ
คงไม่มีใครอยากทรมานแบบนั้นอีกแล้วใช่ไม๊คะ
ขอให้ความแค้น ความอาฆาต ความพยาบาท
มันจบลงที่เราเถ่อะค่ะ  การให้อภัย คือทานสูงสุดแล้วนะคะ

มนุษย์ เป็น ชาติภพเดียวที่จะทำให้เราทุกคนหลุดพ้น
ลด ละ เลิก ความอยากได้ใคร่ดี ความอยากมีอยากเป็นเถ่อะนะคะ
คำของพ่อหลวงที่สอนไว้ "เพียงพอ และพอเพียง"
สิ่งต่าง ๆ ผ่านเข้ามาแล้วมันก็ต้องผ่านไปค่ะ
ไม่มีอะไรจีรังนะคะ วันนี้เราสุข พรุ่งนี้เราทุกข์

ความสุขก็ไม่ได้อยู่กับเรานาน
ความทุกข์ก็ไม่ได้อยู่กับเรานาน
ความรักก็ไม่ได้อยู่กับเรานาน
ความแค้นก็ไม่ได้อยู่กับเรานาน
แม้แต้ความหนุ่มสาวยังอยู่กับเราได้ไม่นาเลยค่ะ
ทุกอย่างบนโลกนี้มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และต้องดับไปเสมอนะคะ